Wêreld Nuus
Die film Treurgrond het sy eerste nasionale toekennings verower. Dit het plaasgevind by die internasionale filmfees in Amsterdam in Nederland waar dié film bekroon is as die beste buitelandse film, en waar die film ook die toekenning gekry het as film met die beste kinematografie.
Die film handel oor die realiteit en wreedheid van plaasmoorde, terwyl die kwessie van grondeise ook ‘n prominente rol in die film speel. Steve Hofmeyr speel die hoofrol daarin.
Suid-Afrikaners het altyd geweet Karla Pretorius is ’n puik speler. Maar haar ware netbal-potensiaal het eers ontluik toe sy verlede jaar by die Sunshine Coast Lightning in Queensland, Australië, begin speel het.
Die Vrystater was verlede jaar die Speler van die Wedstryd toe die Lightning die Australiese Superligatitel gewen het.
Vanjaar is sy selfs ’n beter speler. Dié hulpdoel-verdediger is tot dusver in die reeks die speler wat die meeste onderskeppings gemaak het – altesame 40.
Lightning is nog op koers om sy titel met welslae te verdedig. Dié span, wat vierde geëindig het, speel Sondag ’n tweede uitspeelstryd teen die Giants van Sydney.
Hy het verlede Sondag in Brisbane sy eerste uitspeelstryd teen die Queensland Firebirds met 57-56 gewen.
Die Giants het boaan die punteleer geëindig, maar verlede naweek met 57-63 teen die West Coast Fever verloor.
As die wenner van dié uitspeelstryd kwalifiseer Fever regstreeks vir die eindstryd.
Of u nou daarvan hou of nie, emigrasie is ‘n werklikheid. Ek gaan nie kant kies nie, want dan gaan my teenstanders my stenig.
Die jongste opnames toon dat daar waarskynlik vanjaar nog in 2018 ‘n emigrasierekord opgestel gaan word.
Amptelike inligting toon dat landgenote wat vanjaar nog na die Verenigde Koninkryk wil emigreer, met 22% gestyg het.
Daar is alreeds sowat 200 000 Suid-Afrikaners in die VK, waarvan die meerderheid in Londen woon.
In Australië woon 190 000 Suid-Afrikaners, waarvan die meerderheid in Perth gesetel is. Daar is ook ‘n redelike groot aantal in Brisbane.
Daar word beweer dat Afrikaans Australië se tweede grootste taal is, en dat daar alreeds Afrikaanse skole en kerke gestig is.
Ander lande met groot getalle van ons mense, is: Nieu-Seeland, Kanada en die VSA.
Die redes vir emigrasie is velerlei. Mens sal ook seker nooit weet wat die werklike redes vir almal is nie, omdat baie mense bang vir intimidasie is.
Veiligheid
’n Deurmekaarspul en logistieke chaos. Dít is hoe die aanloop tot en die reëlings vir die Afrika-atletiekkampioenskap, wat Woensdag in Asaba, Nigerië, begin het, beskryf kan word.
Nadat Suid-Afrika se span van 78 atlete dae lank in Lagos gestrand was weens ’n gebrek aan aansluitingsvlugte na hul eindbestemming, het hul nagmerrie met hul aankoms in Asaba net vererger.
Die atlete is onder polisiebegeleiding na hul hotel vervoer, net om te hoor dat hulle na die verkeerde hotel geneem is.
Van die atlete se tasse het boonop weggeraak tussen Lagos en Asaba, terwyl die program vir die byeenkoms Woensdag ook skielik aangepas is. Van die items wat die oggend sou plaasvind, is op die nippertjie geherskeduleer, wat tot verdere onsekerheid aanleiding gegee het.
Ons is drie wat ’n bed deel, ons het nie ’n stort nie, die kamer se watertoevoer is afgesny en ons kamerdeur kan ook nie sluit nie.
Dis egter nie net die Nigeriese reëlingskomitee wat kleitrap nie
In drie kort weke het die hele landskap van Suid-Afrikaanse gholf skynbaar verander.
Die krag – so lyk dit nou – is gesetel in die jong mans wat die wit balletjie jaag: mans in hul twintigerjare wat hul eerste treë op die groot verhoë gee, amateurs wat nog voorberei vir geldgholf en tieners wat nou maar eers begin.
Kyk maar na die goeie nuus wat SA gholf die laaste drie weke gesien het. Wilco Nienaber het koning gekraai in die houespel-afdeling van die Britse Amateurkampioenskap. Jovan Rebula was die algehele wenner van daardie toernooi, een van amateurgholf se majors.
Die afgelope Sondag het die 25-jarige Brandon Stone so byna die eerste 59 in die geskiedenis van die Europese reeks aangeteken om as Skotse Ope-kampioen gekroon te word.
Woensdag het ’n 16-jarige Mosselbaaier, Martin Vorster, die eerste Suid-Afrikaner geword om die Junior Britse Ope te wen. En enkele ure later, in die ‘ware’ Britse Ope, het Stone en twee ander mans wat nog van gho
’n Suid-Afrikaner wat probeer om die wêreldrekord te verbeter vir die langste alleenvaart op ’n waterponie, sê hy wou die rekord van 3 047 km op Mandeladag ewenaar, maar weens onstuimige omstandighede sal hy dit moontlik eers later in die week regkry.
Marinus du Plessis (55) van Pretoria, probeer bykans 11 000 km in 40 dae kafdraf. Hy het in Noorweë, naby Noordpoolsirkel, weggespring en die eindpunt is Athene in Griekeland.
“Dit is rof, mense dink seker ek ry met ’n toebroodjie in die een hand en tee in die ander, terwyl ek eintlik party dae om 05:00 begin en eers om 21:30 by die volgende hawe aankom. Dan moet ek eers die waterponie regkry vir die volgende dag voordat ek kos soek. Ek bly ook selde in ’n hotel en slaap eerder op die hawehoof langs die ponie. En dan is dit ook maar net vir enkele ure voordat ek weer begin ry,” sê Du Plessis in Skagen, Denemarke.
Hy sê al kan die waterponie vinniger ry, kan hy nie juis vinniger as 60 km/h ry nie,
Kevin Anderson is vir die eerste keer in sy loopbaan in die Wimbledon-kwarteindronde. Nie omdat hy Maandag sterker of vinniger of meer kreatief as sy teenstander, Gael Monfils, was nie. Omdat hy sielkundig beter was.
Anderson het Maandag die eerste Suid-Afrikaner in 24 jaar geword wat die laaste agt van die grasbaan-Slam kon haal, nadat hy Monfils in 3 uur en 29 minute met 7-6 (7/4), 7-6 (7/2), 5-7, 7-6 (7/4) geklop het.
In ’n uitstekende wedstryd waarin albei spelers geweier het om bes te gee, het enkele duime die deurslag gegee.
Op die baan was dit die duime waarmee balle in die baan gebly het, en sielkundig gesproke was dit die duime tussen Anderson se ore.
Op 32 het die Suid-Afrikaner geleer hoe om in die oomblik te bly, hoe om van die teleurstelling van verspeelde deurbraak-kanse te vergeet en hoe om te herstel wanneer hy op die agtervoet is.
Dit het hom veral gehelp in die vierde stel, toe hy sewe kanse gehad het om deur te breek op Monfils se af
Die departement van internasionale betrekkinge en samewerking het Dinsdag ʼn veldtog van stapel gestuur wat Suid-Afrikaners wat na die buiteland reis, aanmoedig om hulle deeglik te vergewis van die moets en moenies van die lande waarheen hulle reis.
Dit volg ná die onlangse voorval waarin 51 jong Suid-Afrikaanse onderwysers in China gestrand was. Die departement het gesê 49 van die 51 Suid-Afrikaners wat in Tsjangtsjoen in China gestrand was nadat hul paspoorte weens foutiewe visums deur die polisie afgeneem is, is terug in hul tuisland. Die ander twee Suid-Afrikaners is egter steeds in aanhouding.
Reginah Mhaule, adjunkminister van internasionale betrekkinge en samewerking, meen die voorval kon voorkom word indien die nodige inligting beskikbaar was. “Ons moedig dus mense aan om hulle behoorlik te verwittig van regulasies in die land wat hulle besoek.”
Chris Chetty, waarnemende hoof van die departement se afdeling vir konsulêre dienste, het ook bekend
David Goldblatt’s legacy will continue to live on through his powerful black and white images made in South Africa, documenting the country’s tumultuous inner workings across racial and cultural boundaries.
Goldblatt’s career spanned an impressive 70 years, dedicated to telling the stories of South Africans through his lens. Today we mourn the loss of one of the countries greats, reported first by Mail & Guardian.
To a large extent, a documentary photographer’s life is moulded in the public domain, directed by social injustices, inspired to create awareness. This was the life of David Goldblatt, who began photographing in 1948, documenting a fractured and segregated Apartheid state.
David Goldblatt, moulded by circumstance
Born in Randfontein to parents who were Lithuanian refugees, it seems Goldblatt’s life was destined to revolve around ideas of belonging and the social constructs which marginalise communities. Through his kee
Wêreldwyd het vanjaar weer hande gevat met South African Events om eg Afrikaanse vermaak na Suid-Afrikaners in Nieeu-Seeland en Australië te bring deur op te tree as hoofborg van die Afrikaans is Lekker 2018-toer.
Afrikaans is Lekker is ’n jaarlikse Suid-Afrikaanse konsert wat in Australië en Nieu-Seeland deur South African Events aangebied word. Soortgelyke musiekgeleenthede word ook in Kanada, die VSA, die VK en Europa aangebied.
Sangers soos Theuns Jordan, Nianell, Refenste en Snotknop het saam getoer na die buiteland.
“Dit is vir ons belangrik dat Suid-Afrikaners in die buiteland informeel kan saamkom en steeds hul Suid-Afrikanerskap kan vier,” meen Sue-Ann de Wet, projekkoördineerder: Suid-Afrikaanse diaspora.
Die optredes het vanjaar in Junie in Auckland, Brisbane, Perth, Wellington, Sydney, en Melbourne plaasgevind.